Page 84 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

beri orada yaşayan Lazlar koymuş. Ne anlama geldiğini

bilmiyorum. Ama çok eski çağlarda, MS. 500’lü yıllarda
bile Arhavi’nin olduğu yerde yerleşik insanlar varmış.

O zamanlar küçük bir köy olan yerin adı Arkhabi’ymiş.
Zamanla Arkhavi, daha sonra da şimdiki hali olan Arha-

vi diye söylenmeye başlanmış.

Ben, Hopa’dan sonra Arhavi’de de inanılmaz mutlu
olmuştum. Babamlar beş erkek, iki kız kardeşti. O za-

man amcalarımdan biri İstanbul’da, diğeri ise Tokat’tay-
dı. İki amcam da Arhavi’de. Beni orada bir türlü pay-

laşamamışlardı. Bir gün bir amcamın evinde, öbür gün

diğer amcamın evinde kalmıştım.
Kısa süreli Hopa, Arhavi tatilim olağanüstü güzeldi.

Nasıl mutlu olmuştum anlatamam. Dediğim gibi, ilk kez

yakın akrabalara sahip olmanın ne demek olduğunu
anlamış, ilk kez akraba sıcaklığını hissetmiştim.

MUTLU GÜNLER BİTİYOR

Ne yazık ki o mutlu günlerin hemen ardından ba-

bamın hastalığı geldi. Babam beş-altı ay sonra rahat-

sızlandı. Hızla da kötüye gitti. Babamın ölümünden
sonra okulu bıraktığım için Hopa-Arhavi tatilim benim

son okul tatilim olmuştu aynı zamanda. Öyle bir tatil-
di ki o kısacık tatilde bir sürü ilk yaşamıştım. İlk kez

Ardahan’dan dışarı çıkıp tek başıma uzun bir yolculuk
yapmış ve bir başka şehir görmüştüm. İlk kez elektrik

85

20.12.2005 08:38:56
N-Carmikli.indd 85 20.12.2005 08:38:56
N-Carmikli.indd 85