Page 68 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

ğımdan tutup sınıfa götürerek beni sınava soktu. Sınava

hiç çalışmadığım halde o dersten geçtim.
Bir de ortaokulda Rauf Bey isminde sınıf öğretme-

nimiz vardı. O kadar kibar, ince ve zarif bir insandı

ki. Rauf Bey’in kibarlığı ve nezaketi, o günlerin Arda-
han’ında herkesin dikkatini çekecek derecedeydi. Rauf

Bey de bu özellikleriyle hiç unutamadığım öğretmenle-
rim arasında yer aldı.

OKUL ARKADAŞLARIM VE DURSUN AKÇAM

Okul arkadaşlarımın çoğuyla yıllarca ilişkimi kesme-

dim. Onlarla olan dostluğumu bugünlere taşımaya çalış-
tım. Hâlâ görüştüklerim vardır ve o görüşmelerin keyfi

bambaşkadır. Bugün hangi konumda ve mevkide olur-

sak olalım okul arkadaşları olarak bir araya geldiğimiz-
de bunlar unutulur. O yıllara, çocukluğumuza gider ve

şu yaşa gelmiş olmamıza karşın o yılların ağzıyla konu-

şuruz. Çocukluğumuzda, okul yıllarında yaşadıklarımı-
zı bugün hâlâ saatlerce tartışabiliriz.

İlkokul arkadaşım Dursun Akçam’ın hayatımda hep

çok özel bir yeri olmuştur. Dursun, benden birkaç yaş
büyüktü. Ardahanlı’ydı. Ardahan’ın Ölçek köyünde doğ-

muştu. Önceleri Kuran kurslarında okumuş, daha son-
ra köylerinde açılan geçici Halk Dershanesi’nde okuma

yazma öğrenmişti. Bizim Cumhuriyet İlkokulu’na sınav-
la girmişti. Çok başarılı, çalışkan, bilgili bir öğrenciydi.

69

20.12.2005 08:38:54
N-Carmikli.indd 69
N-Carmikli.indd 69 20.12.2005 08:38:54