Page 63 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

olan öğrenciler sevkederdi. Ben küçüktüm. Daha doğ-

rusu, ben ilkokul için normal yaştaydım da o zaman
okullarda çok büyük yaşta öğrenciler olurdu. İlkokulda

18-20 yaşında, ortaokulda ise 20-25 yaşında koca adam-
lar vardı. Onlarla aynı sınıflarda okurduk.

ÖĞRETMENLERİM

Müdürümüz Süleyman Bey, Kör Süleyman yani, çok

sert bir adamdı. Hiç insafı yoktu. Şaşı gözü, onu daha
bir korkunç yapardı. Sağa bakar gibi dururken solunda-

ki bizi görürdü.

Bir gün Dursun bana bir oyun yaptı. Dursun dedi-
ğim, Dursun Akçam. Biz, ilkokulda çok yakın arkadaş-

tık. Sonra ikimiz de çok farklı yönlerde ilerledik ama

hep arkadaş kaldık. Dursun ölene kadar da her zaman
görüşmeyi sürdürdük. Neyse işte bu Dursun, beni Sü-

leyman Bey’in odasının önünde kızdırdı. Ben de ona

bir taş attım. Taş gitti camı kırdı. Kör Süleyman bizi ça-
ğırdı. İkimize de öyle bir dayak attı ki eşek sudan gelin-

ceye kadar dövdü. Ayaklarımın altı, davul gibi şişti fala-
kadan. Ayakkabı giyemedim. O yetmezmiş gibi annem

geldi, “Sen öğretmenine ne yaptın?” diye o da dövdü.

Ayaklarımın şişi iki, üç günde zor geçti. Hiç unutmam,
ayaklarım kan içinde eve yalınayak yürüyerek gitmiştim.

Ama ayakların şişi iner inmez biz intikam düşünmeye
başladık. Bizim Nihat Solmaz’ın abisi vardı, Bahattin. O

64

20.12.2005 08:38:53
N-Carmikli.indd 64
N-Carmikli.indd 64 20.12.2005 08:38:53