Page 72 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 72
daydı. Karslı’ydı. Ben de tanıyorum. Kalktık Dursun’la
beraber ona gittik. “Ya Aykut” dedim, “Sen de Kars-
lı’sın, bu çocuk da. Bırak bunu”. Aykut bana parladı.
“Ya” dedi, “Bana böyle nasıl gelirsin, bunun için na-
sıl gelirsin?” Üç ay sonra Taner hapisten kaçtı. Hem de
kaçarken duvara “Duvarlarınız bize vız gelir.” yazmış.
Aykut’a, “Hani?” dedim, “Ne oldu? Ben söyledim bırak-
madın ama oğlan kendi gitti”.
Dursun’un ölümünden sonra oğullarının öncülük et-
tiği bir girişimle Ardahan’da “Dursun Akçam Kültürevi”
açıldı. Çok da iyi oldu. Dursun, doğduğu yerlerde öğ-
retmenlik yapmayı öldükten sonra da sürdürüyor.
Çok iyi arkadaşlarımdan biri de Nejdet Leloğlu’ydu.
Onunla ilişkimiz de hiç kopmadı okuldan sonra. Sürek-
li görüştük. Nejdet, okulu bitirdikten sonra üniversiteye
gitmiş ve veteriner olmuştu. Doktora yaptı, doçent ve
daha sonra profesör oldu. Veteriner Fakültesi dekanlı-
ğı, Kars Üniversitesi rektörlüğü yaptı. Şimdi, ne yazık ki
Nejdet de rahmetli oldu.
Ortaokulu birlikte okuduğumuz Cengiz Savaş, Orhan
Urak, Bozkurt Savaş ve Çetin Bozkurt’la arkadaşlığımız
hâlâ devam eder. Fırsat buldukça görüşürüz. Mahalle-
den arkadaşım Yadigâr Kürdoğlu’yla da aynı şekilde
hiç kopmadık. Yadigâr ve Orhan ticaretle uğraşmayı
seçtiler. Mustafa vardı. Memurdu, emekli oldu. O da
rahmetli olup aramızdan ayrıldı.
73
20.12.2005 08:38:55
N-Carmikli.indd 73
N-Carmikli.indd 73 20.12.2005 08:38:55
