Page 45 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

rinden seçilir hatta onu daha da ağırlaştırmak için içine

kurşun dökülürdü. Ben, bu kurşun murşun dökme iş-
lerini hiç beceremezdim. Bu yüzden de aşıkta iyi değil-

dim ve aşığı fazla sevmezdim.

Şimdi artık oynanmıyorsa da aşık, Anadolu’da biz-
den önce oynanmış bizden sonra da uzun süre oyna-

nan bir oyundu. Bir insanın bir işte çok başarılı olduğu-
nu, o işte ondan iyi kimsenin olmadığını anlatmak için

kullandığımız “Onunla aşık atılmaz” sözü, dilimize bu
oyundan yadigar kalmıştır.

Bir başka oyunumuz da çember çevirmekti. Bir çu-

bukla ya da elimizle vurarak çevirdiğimiz çemberin pe-
şinden sabahtan akşama kadar koşardık.

ÇINGIRAKLI KIZAKLAR

Ardahan’ın kışları yaman olurdu. Tam kara kış de-

diklerinden. Ama biz çocuklar için kışın zevki de bir

başkaydı. Karın o zamanlardaki güzelliğini daha sonra-
ki yıllarda hiç görmedim. Bembeyaz bir örtü gibi örter-

di bütün Ardahan’ı. Evden başka bir eve zor giderdiniz

kardan. Soğuk olurdu. Öyle bir soğuk olurdu ki eksi
35-40 derece. Evlerin damlarından kocaman, kılıç gibi,

mızrak gibi buzlar sarkardı. Birinin başına düşse öldü-
rür. Bu yüzden zaman zaman damlardan sarkan buz

parçalarını sopalarla vurarak kırar, düşürürlerdi. Koca
buz parçalarının düşmesini seyretmek bile bizim için

46

20.12.2005 08:38:51
N-Carmikli.indd 46
N-Carmikli.indd 46 20.12.2005 08:38:51