Page 30 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Doğu’nun özellikle Ardahan’ın kışı yaman olur. An-

cak, o dondurucu kış aylarında bile içine doğduğum
küçük evi hep sıcak bir yuva olarak hatırlıyorum. Kış

aylarının bıçak gibi kesen ayazında hatta dondurucu
gecelerinde bile sıcacıktı. Evimizin sıcağını tezek soba-

sına borçluyduk. Tezek ağır ağır yanar, kendine özgü

bir koku yayarak tahta tabanlı alçak tavanlı odalarımı-
zı ısıtırdı.

Damda her zaman taştan bir silindir dururdu. Taş,
silindir ağaçtan bir kolla ittirilir ve dam üzerinde do-

laştırılarak toprak sıkıştırılırdı. Sıkışan topraktan aşağı-

ya eve su sızmazdı. Yağmurlardan sonra ve bazen de
dama toprak taşıyarak o silindirle sıkıştırırdık. Yılda bir

kez mutlaka evlerin damına toprak taşınır ve sıkıştırılır-

dı. Böylece her sene, evlerin damı biraz biraz yükselir
kalınlaşırdı. O yıllarda Ardahan’da toprak damlı olma-

yan, çatısı saç kaplı bir iki tane ev ancak vardı. O evler-
den birinde de askerî paşa kalırdı.

Bölgemizde askerî birlik vardı ancak tugay mıydı yok-

sa tümen miydi, bilmiyorum. Ama komutanı generaldi.
Pantolununun paçalarındaki kırmızı şeritleri iyi hatırlı-

yorum. Şükrü Kanatlı isminde bir generaldi. Oraların en
önemli insanıydı. Bırakın yoldan gelip geçerken karşı-

laştığı insanları, dükkanların içindekiler bile o geçerken

ayağa kalkar, selam verirlerdi. O’na o kadar büyük say-
gı vardı. General Şükrü Kanatlı, bizim evin birkaç ev

31

20.12.2005 08:38:50
N-Carmikli.indd 31
N-Carmikli.indd 31 20.12.2005 08:38:50