Page 25 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Nisan kutlamalarını aynı zamanda yaşgünü kutlamam

sayar, hem avunur hem övünürüm.

GÜLENDER EBE

1930’ların Türkiye’sinde, Ardahan gibi bir kasabada
kadınların çocuklarını doğurmak için hasteneye gittik-

leri duyulmuş şey değildi. Doğu’da kadınlar tarlalarda
kendi kendilerine doğurur, bebelerinin göbeklerini bul-

dukları bir taşla kendileri keserlerdi. Hemen yanı başı-
mızdaki köylerde doğumlar böyle yapılırken, beni do-

ğurmak için bir hastaneye gitmese de, annem onlardan

şanslı sayılırdı. Şanslı sayılırdı, çünkü Gülender Ebe var-
dı.

Gülender Ebe sadece benim değil kardeşlerimin de

ebesiydi. O yıllarda Ardahan’da başka ebeler de var
mıydı, bilmiyorum. Ama Gülender Ebe şimdilerin ünlü

doktorları gibiydi. Ardahan’ın en meşhur ebesiydi. Kasa-

banın önde gelenlerinin çocuklarını hep o doğurturdu.
Aslında Gülender Ebe, Ardahan’da benim jenerasyonu-

mun belki de yüzde 80’ini dünyaya getiren kişiydi.

Doktor yoktu. Gülender Ebe, doktor yerine doğum
sancıları sıkıştırmaya başlayınca eve çağrılır, evde do-

ğumu yaptırır, bakar eder ve giderdi. Ebeler, doğum-
dan üç gün sonra doğum yaptırdıkları evleri tekrar do-

laşır, bebeğe ve anneye bakarlardı. Bu ziyaret sırasında,
adet olduğu üzere ebeye hediyesi ya da bahşisi veri-

26

20.12.2005 08:38:49
N-Carmikli.indd 26
N-Carmikli.indd 26 20.12.2005 08:38:49