Page 96 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

dular. Zaten ben de onları hep o gözle gözettim. Koru-

dum, kolladım.
Kızlar, erkekler ve kardeşler olarak birbirimize çok

bağlıydık. Birbirimizi tutardık. Çok şükür, bu duygula-

rımız hiç azalmadı. Aramızda hiçbir zaman sorun olma-
dı. Büyük bir uyum ve karşılıklı sevgi saygı içinde bu-

günlere geldik.

Ailede hiçbir zaman ayırım yapmadım. Benim için
ben ne isem kardeşlerim de oydu. Başlangıçtan beri

Nurettin Çarmıklı olarak yaptığım işler aynı zamanda
kardeşlerimin işleridir. NUROL kurulduğunda Erol da

vardı. Zaten şirketimizin adı da benim ve onun isim-
lerinin ilk hecesinden oluşur. Ama onun öncesinde de

Erol’u işlere katmıştım. Oğuz küçüktü. Zaten daha son-

ra Oğuz da ortak olarak aramıza katıldı. Ne yaptıysak
hep birlikte yaptık.

Oğuz okudu. İçimizden sadece o okudu ve inşaat

mühendisi oldu. 1979 yılında üçüncü ortak olarak ara-
mıza katıldı. Bizim herşeyimiz eşittir ama kardeşler ara-

sında en büyük olduğum için iş yükü, en fazla benim

omuzlarımda oldu hep. İşleri takip etme ve karar ver-
me sorumluluğunu ben yüklendim. Babama verdiğim

sözün gereği de buydu. Erol, bünyesi zayıf olduğu için
her zaman merkezde kaldı. Ben şantiyelerde dolaştım.

Bu arada Erol, çocuklarıma da babalık etti. Çocuklar
sürekli dolaşan beni görmüyorlar, Erol’u görüyorlardı

97

20.12.2005 08:38:57
N-Carmikli.indd 97
N-Carmikli.indd 97 20.12.2005 08:38:57