Page 100 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 100
ÇALIŞMAYA BAŞLIYORUM
Amcamlara gidip “Ben de çalışacağım.” dedim. İs-
tanbul’daki kereste tüccarı Hakkı amcamın kızıyla, Ar-
havi’deki memur emeklisi Mehmet amcamın oğlu Ali
Rıza Çarmıklı evlenmişlerdi. Tokat’ta mühendis olan
Ziya amcamla, Mehmet amcamın oğlu Ali Rıza Ağabey
ortak bir şirket kurmuşlardı. Onların şirketinin Sürme-
ne’de santral işi vardı, santral inşaatını almışlardı. Ben
de çalışmaya oraya gittim. İş hayatına, o santral inşaa-
tında çalışarak başladım.
Ne iş yapacağımı tam olarak bilmiyordum. “Git, hem
işi öğrenirsin hem de yardım edersin.” dediler. Ben de
kalkıp gittim. Sevinerek gittim ama orada belki de ba-
bamın ölümünden sonra en fazla sarsıldığım olayla kar-
şılaştım. Amcam beni evine almadı. Tokat’ta mühendis
olan Ziya amcamın Sürmene’de evi vardı. O günler be-
nim akrabalarımı, akraba sıcaklığını ve sevgisini yeni
keşfettiğim günlerdi. Babamın boşluğunu, onlarla dol-
durmaya çalıştığım günlerdi. O zamana kadar akrabala-
rımdan; amcalarımdan, halalarımdan büyük sevgi gör-
müş, sürekli baş tacı edilmiştim. Sürmene’ye santral
inşaatına gidince de doğru Ziya amcamın evine gittim.
Herhalde onun evinde kalırım ya da o beni bir şekilde
bir yere yerleştirir diye düşünüyordum. Buna o kadar
emindim ki Sürmene’de nerede kalacağım sorusu aklı-
mın ucundan bile geçmemişti oraya giderken.
101
20.12.2005 08:38:58
N-Carmikli.indd 101
N-Carmikli.indd 101 20.12.2005 08:38:58