Page 224 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

yemedim. “Masa kurulmuş, yemek yedik.” diyemedim.

“Yüzbaşı sohbet etmek istemiş, konuştuk.” dedim.
Sonradan o yüzbaşı dışarda kardeşimi bulmuş. Erol’la

buluşmuş. İşte benden haber götürmüş. “Ben ilgileni-

yorum, merak etmeyin.” falan demiş. Aileme, benimle
ilgilendiğini unutturmamak için epey çaba sarfetmiş!

Gözaltında geçirdiğim sekiz ayın bir ayı Mamak D-

Blok 1. Koğuş’ta geçti. Yedi buçuk ayı ise Askerî Mev-
ki Hastane’sinde geçirdim. Bu sürenin yalnızca 14 gü-

nünde, yani yarım ay kadar, tutuklu statüsündeydim.
Asıl uzun süreyi askerî hastanede geçirmeme rağmen

Mamak’ta geçen bir ayın anıları, o bir ayda kurduğum
dostluklar, hastane dönemindekinden kat kat fazladır.

Mamak’ta yatarken benim sürekli tansiyonum çıkıyor-

du. Revire götürüp getiriyor ama fazla birşey de ya-
pamıyorlardı. Tansiyon hastalarından korkuyorlardı da,

kötü bir şey olur diye. Bu arada dışardan da baskı ya-

pılıyordu benim çıkmam için. Normal koşullarda hiç
içeriye girmeyecek bir durumda olmama rağmen ihtilal

koşullarında beni dışarı da çıkaramıyorlardı. Bizim tan-
siyon ine çıka, revire gidip gelirken bir gün dediler ki

“Haydi, seni hastaneye göndereceğiz.”

ALLAH DÜŞMANIMI MAMAK’A DÜŞÜRMESİN

Ertesi sabah bizi kapalı bir cezaevi aracına bindirdi-
ler. Ellerimiz yine kelepçeli. Araçta iki üç bayan tutuklu

225

20.12.2005 08:39:14
N-Carmikli.indd 225
N-Carmikli.indd 225 20.12.2005 08:39:14