Page 220 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Ben D-Blok’tan ayrıldığımda o hâlâ oradaydı. Sonra ne

oldu, ne kadar yattı, ne zaman çıktı, bilmiyorum.
D-Blok’ta yatarken tanıdığım kişilerden birisi de Sa-

bit Dağ idi. Sabit Dağ, eski milli pehlivanlardandı. Ge-

cekondu bölgelerinden birinde yapılan operasyonlarda
evi aranmış ve sanırım evinde silah bulunmuş. Onu da

bir örgütle ilişkilendirip tutuklamışlar. Sabit Dağ da son
derece saf bir adamdı. Havalandırma saatlerinde omzu-

na tutuklulardan birini alır, o sırtında bahçenin etrafın-
da koşarak antrenman yapardı. Tutuklanıp içeri düşün-

ce ailesi çok zor durumda kalmıştı. O içerde bir şekilde

karnını doyuruyor ama dışardaki ailesi geçinemiyordu.
Biraz bir türlü tahliye olamamanın verdiği sıkıntı, bi-

raz da dışardaki ailesinin durumu yüzünden sık sık sara

nöbetleri geçirmeye başlamıştı. Nöbet başlayınca dağ
gibi adam yere yıkılıyor, önce ağzından köpükler sa-

çarak bir süre tepiniyor, kasılıyor sonra hareketsiz ka-
lıyordu. Çocuklar onun nöbetlerine alışmışlardı. Nöbet

geçirmeye başlayınca hemen birkaç kişi ellerini ayakla-
rını tutar, bir yerlere vurup kendini yaralamasına engel

olmaya çalışırlardı. Dilini ısırmasın ya da dili boğazına

kaçıp nefessiz kalmasın diye tahta kaşıkla çenesini açar,
dilini dışarda tutmaya çalışırlardı. Ne kadar yararı olur-

du bilmiyorum ama içerde kolonya gibi şeyler bulun-

madığı için açılsın diye de kriz esnasında mutlaka bir
kuru soğanı kırıp koklatmaya çalışırlardı.

221

20.12.2005 08:39:14
N-Carmikli.indd 221
N-Carmikli.indd 221 20.12.2005 08:39:14