Page 221 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Eski bir milli güreşçinin cezaevinde düştüğü o hal-

ler, dışarda ailesinin perişan hali beni çok üzmüştü. Ço-
cuklar rica ettiler, iş güç tasası olmazsa Sabit Pehlivan’ın

belki biraz rahatlayacağını söylediler. Sabit Pehlivan’ı,
o daha içerdeyken bizim şantiyelerden birine bekçi al-

dım. Karısı gidip maaşını alıyordu. Çıktıktan sonra da

gelip bizde şantiye bekçiliği yaptı. Uzun süre bizde ça-
lıştıktan sonra ayrılıp İzmir’e gitti. Sonra ne oldu, şimdi

ne yapıyor bilmiyorum.
D-Blok’ta aynı koğuşta yattığımız Ömer Kızıl var-

dı. Öğretmendi. Cin gibi çok çalışkan birisiydi. İçerden

çıktıktan sonra artık öğretmenlik yapamaz olmuştu. O
da bizim holdingde işe başladı. Sigorta bölümüne girdi,

hâlâ da başarılı bir şekilde bizimle çalışıyor.

YAŞLILIĞA TERFİ ETTİM

Şimdi, kimse yaşlılığı kendine yakıştırmaz, ihtiyarlı-

ğı kabul etmez. Ama hiç unutmuyorum, Mamak’ta bir
gece birdenbire ihtiyarlığa terfi ettim ve bu terfiyi seve

seve kabul ettim. Sanıyorum, akşam saat 09:00-09:30
falandı. D-Blok 1. Koğuş’ta hepimiz eşofmanları, pi-

jamaları çekmiş yataklara uzanmıştık. Zaten oturacak
sandalye falan yoktu koğuşta. Oturulacak tek yer ya-

takların üzeriydi. Ben de öyle yatağımın üzerine otur-

222

20.12.2005 08:39:14
N-Carmikli.indd 222
N-Carmikli.indd 222 20.12.2005 08:39:14