Page 202 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

sorsalar kendimi sağcı olarak tanımlarım. Ama orada,

o koğuşun kapısı önünde bizimle konuşan delikanlı-
yı dinlerken “Allah allah” dedim, “Bunlar hiç de benim

düşündüğüm gibi adamlar değil. Ya, bunlar ne kadar
iyi insanlar. Ne işleri var bunların burda?”

İşte aklımdan böyle şeyler geçirirken belli belirsiz “Si-

zinle kalacağız” dedim bizimle konuşan çocuğa. Ben
böyle dedikten sonra bizi dinleyenlerden birkaç kişi ay-

rıldı. Meğer onlar da benim ne diyeceğimi merak eden,
bekleyen sağcılar, ülkücülermiş. “Sağcılarla kalmak is-

tiyorum.” desem onlar alıp götürecekler kendi tarafları-

na. Ben, solcuları tercih edince onlar bırakıp gittiler.
İçerde solcular çok daha kalabalık. Mamak’ın bü-

tün bloklarında, bütün koğuşlarında bu böyle. Önce-

leri sağcı-solcu ayrı koğuşlarda kalıyorlarmış. Ama ih-
tilal olunca bunların koğuşları birleştirilmiş. Sağcılarla

solcuları aynı koğuşlarda karıştırıp barıştırmak düşü-

nülmüş. Ama olacak şey değil. Bunlar epey dayak ye-
dikten sonra aynı koğuşlara girmişler ama aralarında

hiçbir ilişki yok. Hiç konuşmuyorlar. Arasıra kavga çıkı-
yor, döğüşüyorlar. Kavgaların ilk anda galibi kim olur-

sa olsun, bir süre sonra her iki taraf da mağlup oluyor.
Çünkü askerler kavga çıkan koğuşu sağcı solcu, suç-

lu suçsuz ayırımı yapmadan toplu halde cezalandırıyor,

coptan geçiriyorlar.

203

20.12.2005 08:39:11
N-Carmikli.indd 203
N-Carmikli.indd 203 20.12.2005 08:39:11