Page 199 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

cehennemden söz eder gibiydiler. Orada çok ağır eği-

timin olduğu, günün her saati tutuklulara dayak atıldığı
anlatılıyordu. Ben zaten kafese, kafesin içinde ve önün-

deki uygulamalara tanık olmuştum. Bu yüzden A-Blok
hakkında anlatılanlar bana fazla şaşırtıcı gelmiyor, ora-

da olabilecekleri gözümün önüne getirebiliyordum.

B-Blok’un ise banyo hikayeleri meşhurdu. B-Blok’ta
banyo, koğuşun dışındaymış ve zaman zaman tutuk-

luları cezalandırmak için banyoya götürürlermiş. Ban-
yo’da atılan dayak hikayeleri nedense çok daha kor-

kunç bir etki bırakıyordu insanın üzerinde.

C-Blok ise hemen bizim D-Blok’un karşısında idi.
Oradakilerin eğitim seslerini rahatlıkla duyuyorduk. Ha-

valandırmada dolaşmalarını görüyorduk. D-Blok’un ha-

valandırmasında bize eğitim yaptıran çavuşlar, zaman
zaman C-Blok’takilerin seslerine dikkat çeker, bizi on-

larla rekabete sokup daha fazla bağırtmaya çalışırlardı.

Ancak tutukluların büyük çoğunluğunun eğitim düze-
yi askerlerden, çavuşlardan çok daha yüksekti. Ya üni-

versite mezunu ya üniversite öğrencisiydiler. Aralarında
mühendis, öğretmen, memur olanlar vardı. Gecekondu

bölgelerinden gelmiş, eğitim düzeyi düşük tutuklular
da çoktu. Ancak tutuklular, genellikle ortak hareket et-

tikleri için çavuşların bu tür gaza getirme taktikleri faz-

la etkili olmuyordu.
Beni, D-Blok’un ana giriş kapısında askeri araçtan

200

20.12.2005 08:39:11
N-Carmikli.indd 200
N-Carmikli.indd 200 20.12.2005 08:39:11