Page 138 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

minde bir vali vardı Ağrı’da. Gittim onunla konuştum.

“Sayın Valim, eşkiya yüzünden işçi çalıştıramıyorum.
Aman bana yardım edin. Bu işe bir çare bulun. Yoksa

iş bitmeyecek.” Vali “Tamam. Birşeyler yapacağız.” di-
yor, “Bakacağız.” diyor ama birşey olduğu yok. Bir ay

geçti, iki ay geçti değişen birşey yok. Tedbir alacak ne

jandarma ne polis var. Karar verdim; kendi tedbirimi
kendim alacağım. Ama Vali’den, devletten izinsiz adım

atmak da istemiyorum. Bu yüzden sürekli Vali’den yar-
dım istiyorum. O da birşey yapamıyor.

O zaman Cumhuriyet Halk Partisi’nden bir İçişleri

Bakanı var: İlyas Seçkin. Samsunlu’ydu. Sahilden gel-
miş, yöreyi dolaşıyor, denetliyor. Duydum ki Ağrı’ya

geçecek. Ben yine Vali’ye çıktım. “Sayın Bakan’a öğle

yemeğini ben vereyim.” dedim. “Hem bu vesileyle ona
sıkıntılarımı da anlatırım.” Vali Bey kabul etti. Biz ha-

zırlık yaptık. Politikacı ağırlayacağız. Bakan yanında en
az 25-30 kişi ile gelir. Ona göre bir masa hazırladık.

Kuzu kestik. Sofrayı en mükemmel şekilde donattık.
Bakan gerçekten de yanında 25-30 kişiyle geldi. Masa-

ya oturuldu; bir taraftan yemek yeniyor bir taraftan da

sohbet ediliyor. Sıra yörenin sorunlarını anlatmaya gel-
di. Söz aldım. “Efendim, biz burada huzursuzuz. Ça-

lışamıyoruz.” dedim. Eşkiyaların rahat vermediğini an-

lattım. “Nasıl olur efendim?” dedi.
Bir süre önce Enver Saatçigil, Erzurum’a vali tayin

139

20.12.2005 08:39:03
N-Carmikli.indd 139 20.12.2005 08:39:03
N-Carmikli.indd 139