Page 139 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

edilmişti. Hınıs Kaymakamı ile Emniyet Müdürü yeni

valiyi ziyarete gidiyorlar. Dönüşte eşkiyalar yollarını ke-
siyor. Bunları durdurup çekiyorlar. Yolda oynatıyorlar.

Bu olay üzerine şube reisi albay istifasını vermişti. Ben
bunu anlattım. Dedim ki “Bakın, böyle böyle olaylar

oldu”. “Saati, zemini, şuyu buyu belli değil. Eşkiya iste-

diği zaman ortaya çıkıyor. Gece, işçileri nasıl şantiyede
tutalım”. Bakan şöyle bir saatine baktı, “Yahu”, dedi,

“Bu saatte falan da çıkıyor mu bunlar. Bu kadar azıt-
tılar mı?” “Hiç belli olmuyor, Efendim.” dedim. Bakan

daha yemek bitmeden, “Bize müsade, işlerimiz var.”

deyip apar topar kalktı gitti.
Sonradan Vali Bey’e telefon açmış. “Nurettin Bey’e

yardımcı olun.” demiş. Tabii, yine değişen birşey yok.

Ben Vali Bey’e dedim ki “Müsadenizle ben tedbirimi
kendim alayım.” “Nasıl?” dedi. “Vallahi” dedim, “Baş-

ka çarem yok. Ben tedbirimi kendim alacağım. Adam-
lar getireceğim. Kendime bekçi tutacağım. Adam ölür,

birşey olur, sorumluluk benim. Ama artık rahat çalış-
mak istiyorum.” “Peki” dedi Vali Bey. “Git getir.”

TONYA’DAN ADAMLAR GETİRDİM

Trabzon’un Tonya kasabası vardır. Oradan 50-60 kişi

getirdim. Bunları ovaya saldım. Gece gündüz bekleye-

cekler. Talimatım şuydu; “Saat akşam 6’dan sonra kö-
yün dışına kimseyi çıkarmayın. Sakın yaralanan, ölen

140

20.12.2005 08:39:03
N-Carmikli.indd 140 20.12.2005 08:39:03
N-Carmikli.indd 140