Page 196 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

bulunan ve arkadaşı olan Mehmet ismindeki maliyeciye

“Üstat” demişti. “Üstat, bunda birşey yok ki. Böyle şeyler
hep olur. Biz hep hamiline çekler veriyoruz. Açık çek ve-

riyoruz. Siz de bilirsiniz, bunlar olağan şeylerdir.”

Öcal Bey’in hakimler önünde maliyecilerle bu şe-
kilde konuşarak yapılan işi savunması askerî hakimle-

ri kızdırdı. Onun “üstat” kelimesine bayağı takıldılar.
Böylece biz ikimiz birlikte Mamak’a geldik.

MAMAK TRAŞI

Yüzbaşı sayesinde kafes dayağından kurtulduk. Bizi

karşıda bir odaya aldılar. Bizimle birlikte bir müsteşar
vardı, bir ben, bir de Öcal. Benim üzerimde lacivert ta-

kım elbise. Diğerlerinin de giyimi gayet düzgün. Pen-

cereleri tavana yakın bir yerde olan o odada bizi bir
sandalyeye oturttular. Üzerimize öyle bir bez falan koy-

dukları da yok. Bir asker, elinde tıraş makinası, çöktü

başımıza. Fırt, fırt, fırt... Başladı saçlarımızı tıraş etme-
ye. Beni kesti, kaldırdı. Tıraş değil resmen kırpma. Kimi

yerlerde saçlar uzun kalmış, kafamızda makinanın izle-
ri görünüyor. Ensemiz kulağımız kıl doldu. Aynı şekilde

müsteşarın, Öcal’ın saçları da kırpıldı. Bizi kırpan asker
benim elime bir süpürge tutuşturup yerdeki saçları gös-

terdi. “Sen şuraları süpür, bir güzel temizle.” dedi. Ben

süpürgeyi elime aldım. Öcal da benim elimden aldı,
bana süpürtmemek için. Bunun üzerine asker parla-

197

20.12.2005 08:39:10
N-Carmikli.indd 197
N-Carmikli.indd 197 20.12.2005 08:39:10