Page 168 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

sıcakta iş yapacaksanız acılı yemeyi, içki içmeyi öğre-

neceksiniz. Yoksa çalışamazsınız.”

ŞANTİYELER OKUL OLDU

Döndük Ankara’ya geldik, sonra da işi aldık. Biz İs-
kenderun’a 1971’de girdik, 1974’ün başında da işleri bi-

tirdik. Teslim ettik. 74’ün sonunda ben, bütün kesin
hesapları aldım çekildim. İş bizim daha önce yaptıkla-

rımızdan farklı olduğundan ben İskenderun’da herşeye
dikkat ediyordum. Yeni yeni teknikler, çalışma biçim-

leri öğrenme gayretindeydim. O zaman, o işte bizimle

beraber ENKA da çalışıyordu. ENKA, zaten hep bu tür
işleri yapıyordu. Bizim gibi sulama, kurutma işleri yok-

tu onların. Küçük bir şirkettiler ama uzmanlık alanları

bu tür işlerdi. Ben gece 12:00’den, 01:00’den sonra bi-
zim şantiyeden çıkar onların şantiyesine giderdim. Gi-

der onların çalışmalarını izlerdim. Nasıl çalışıyorlar, on-
lardan ne öğrenebilirim diye uğraşırdım.

Biz İskenderun’da Yarıkkaya diye bir yere şantiye

kurmuştuk. Daha şantiye kurulurken ben işin başınday-
dım. Nezaret ediyordum. Orada ilk kez şantiye binaları

kuruyoruz. Daha önce hep çadırlarda çalışmışız; şantiye
diye baraka, kulübe türü şeyler yapmışız. Burada ciddi

ciddi binalar yapıyoruz. Onlar yapılırken ben hem ne-

zaret ediyor hem de içimden söyleniyorum. “Yahu” di-
yorum, “Bir şantiye binasına da bu kadar masraf edi-

169

20.12.2005 08:39:07
N-Carmikli.indd 169
N-Carmikli.indd 169 20.12.2005 08:39:07