Page 165 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

üniteler farklı müteahhitlere ihale edilmişti. Aynı anda kı-

sım kısım çalışan 8-10 müteahit vardı. Kömür hazırlama
kısmı ünitesi ile kömürün yan ürünleri ünitesini ben al-

mıştım. Hiç unutmam, ben İskenderun’a iş almaya gider-
ken, Adana’da Ziya amcama uğramıştım. Ziya amcamın

Adana’da işi vardı. Bana dedi ki, “Oğlum bak. Gel, sen bu

işe girme. Biz bu işten anlamayız. Biz sulama işinden
anlarız, toprak işinden anlarız. Böyle teknik işleri bilme-

yiz. İyisi mi vazgeç. Bir düzen kurmuşsun, öyle devam
et. Sen bu işte batarsın.” Ben de ona “Amca” dedim, “Bu

işleri yapanlar analarının karnında öğrenmiyorlar ya.

Ben bu işi yaparım, hem de herkesten iyi yaparım”.
Benim anlayışım şudur: Doğru adamı bulduktan son-

ra yapılmayacak iş yoktur. Benim yapmam gereken, bir

işi aldıktan sonra onu yapacak en iyi elemanları bul-
mak, onları bir araya getirmek, organize etmekti. Bir

binayı yaparken harcı ben karmıyorum, duvarı ben ör-
müyorum ki. Harcı en iyi karanı, duvarı en iyi öreni bir

araya getirirsen, onları ve işi en rasyonel şekilde orga-
nize edersen, hesabını kitabını iyi yaparsan hem ortaya

düzgün bir bina çıkıyor hem de iyi para kazanıyorsun.

Ben hiç anlamadığım bir işe girebilirim. Mesela bir gün
karar verip oturduğumuz koltukların üretimine başlaya-

bilirim. Bunun için yapmam gereken uzmanını bulmak.

Koltuğu en iyi yapacak elemanı bulmak. Koltuğun ya-
pılması için gerekli malzemeleri sağlamak. Yapılacak iş,

166

20.12.2005 08:39:06
N-Carmikli.indd 166
N-Carmikli.indd 166 20.12.2005 08:39:06