Page 115 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

geliyordu. Bu yüzden acemilik dönemimden aklımda

kalan kimse yoktur. O günlerden hatırladığım bir tek o
astsubay ile Faik Binbaşı var.

BAKIRKÖY JANDARMA KARAKOLU

Bakırköy Karakolu’nda geçen günlerim askerlik bile

sayılmaz. Karakoldayken üniforma giymedim. Sivil giyi-
nirdim. Elimde bir çanta akşama kadar dolaşırdım. Ev-

rak götürür getirirdim. Günlük vakaları, evrakları adliye
ya da emniyete götürürdüm. Bazen sabah saat 08:00’de

çıkardım, gece 11:00, 12:00’de döndüğüm olurdu.

O zamanlar İstanbul hızla gecekondulaşıyordu. Mu-
azzam göç alıyordu Anadolu’dan. Zeytinburnu’nda ge-

cekondulaşma yüzünden olaylar oluyordu. Ben orala-

ra gidip geziyordum. Elde çanta sivil dolaşıyordum. Bu
yüzden çoğu beni sivil takipten, MİT’ten sanıyordu. Bu

kadar rahattı askerliğim.

Sabah çıkıp işlerimi bitirdikten sonra bizimkilerin ya-
zıhanesine gider otururdum. Yani askerlikte bile bir ta-

raftan işleri takip ederdim. İstanbul’da tanıdıklar, akra-

balar vardı. Onlara giderdim, gezerdim.
O yaşlarda insan tabii yaşamak, eğlenmek, hovarda-

lık yapmak istiyor. Kimin aklından geçmez? Düşünme-

dim diyen yalan söyler. Benim de aklımdan geçiyordu;
gezeyim, tozayım, eğleneyim. Ama o yaşta İstanbul’da,

o kadar rahat askerlik yaparken ve boşken bile bunla-

116

20.12.2005 08:39:00
N-Carmikli.indd 116
N-Carmikli.indd 116 20.12.2005 08:39:00