Page 113 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

karakollarda polise yardımcı olarak çalışıyorlardı. Ben

de askerliğimi Bakırköy Jandarma Karakolu’nda yaptım

ve orada da bitirdim.

Askerlik yetmiş iki milletin kaynaştığı bir yerdir. Bu

açıdan özellikle askerlik yaşına kadar bir hayat tecrü-
besi olmayan gençlerin ilk piştikleri, hayatı öğrendikle-

ri ocaktır. Orada her türden insanı tanırsın. Memleketin
dört bir yanından gelmiş yaşıtların sayesinde memleke-

ti tanırsın. Daha önce hiç Doğu’yu görmemişsen ülkede
başka dilde konuşanlar da olduğunu orada öğrenirsin.

Memleketin eğitim düzeyini görürsün. Okuma yazma

bilmeyen insanlar tanırsın. Oturmasını, kalkmasını, yü-
rümesini bilmeyen, askere gitmeseydiniz belki yolları-

nızın asla kesişmeyeceği insanlarla arkadaşlık edersin.

Sevsen de sevmesen de bazı insanlarla birlikte olur-
sun; aynı yerde yemek yer, aynı yerde yatarsın. Kavga-

lar edersin. Dayak yersin ya da sen birilerini döversin.
O yetmiş iki çeşit insan, otoritenin getirdiği bir bütün-

lük içinde bir arada olur.

O ortamın içine girdiğimde ben, daha ilk günden siv-
rildim. Torpilli falan değildim. Hiçbir tanıdığım yoktu.

Herkes gibi sıradan bir er olarak gitmiştim askere. Ama
daha önce edindiğim yaşam tecrübesi, açıkgöz ve bece-

rikli oluşum Kütahya’da beni hemen öne çıkardı. Çev-

reme kısa sürede uyum sağladım ve kendimi sevdirdim.

114

20.12.2005 08:39:00
N-Carmikli.indd 114 20.12.2005 08:39:00
N-Carmikli.indd 114