Page 111 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Erbaa’da lokantaya, kahveye falan da gitmezdim. Za-

ten bir ahçımız vardı. Yemeği o yapardı. Ben, bazen Er-
baa’daki sinemaya giderdim. Onun dışında, akşamla-

rı yemeği yer yatardım. Sabahları en geç saat 05:00’de
de kalkardım. Benimkisi öyle bir çalışmaydı. O delikan-

lı yaşlarda bile hayatımda çalışmaktan başka birşey ol-

madı.

SİVAS GÜNLERİ VE İNSAN TANIMA

Erbaa’dan sonra Sivas’ta bir iş alınmıştı; dere islahı işi.

Sivas’ta hem götürü işi yaptım hem de şantiyeyi yönet-

tim. Yani idarecilik yaptım. Sivas’taki iş 2-3 yıl sürdü. An-
cak ben, Sivas’ta 1 yıl kadar kaldım ve sonra askere git-

tim.

Erbaa ve Sivas, beni daha da olgunlaştırdı. Buralarda
kendimi, insan tanıma konusunda yetiştirdim. Hangi işi

yaparsanız yapın insanlarla çalışıyorsunuz. Çalıştığınız

insanları, etrafınızdakileri, dostlarınızı doğru seçmeniz
hayatta başarılı ve mutlu olmanız açısından son derece

önemli. Size dost görünüp düşmanlık yapan, mesafe-
li göründüğü halde hiç kötülüğü dokunmayacak insan-

lar vardır. İnsan seçiminin bir okulu yok ki öğrenesi-
niz. Öyle olsa ne iyi olurdu. Ama belki de size hayatta

en fazla gerekecek bu meziyeti, ancak hayatın içinde

sürekli insanlarla içiçe olarak kazanabiliyorsunuz. Bir
süre sonra kısa bir görüşmede bile insanlara not verebi-

112

20.12.2005 08:38:59
N-Carmikli.indd 112
N-Carmikli.indd 112 20.12.2005 08:38:59