Page 313 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 313
ve arkadaşlarım da yapılması gerekeni anlayıp gereği-
ni yaparlar. 1998 yılında, Taşucu’nda torununun doğum
gününü kutlayan Şakir Bey’e bir iş için İstanbul’da ihti-
yacımız olmuştu. O gün akşam saat 17:00’de aradım. To-
rununun yaşgünü olduğunu anlayınca “İstanbul’a gele-
bilir misin?” bile diyemedim. Ancak ertesi sabah baktık
ki Şakir Bey İstanbul’da. Gece 12’ye kadar torunuyla ka-
lıp, sonra atlayıp İstanbul’a gelmiş.
İstanbul’da Nurol Plaza’yı, Arsa Ofisi’nden tahsisli bir
araziye kat karşılığı olarak yapıyorduk. Yaptık bitti ama
tapuların alınmasında sorun çıktı. Orası bir koopera-
tif işi olarak yapılmıştı ve kooperatifle bazı sorunlar ya-
şandığından tapular alınamıyordu. Şakir Bey, sorunun
çözümü için dava açmaya karar vermiş ve dava harcı
olarak 250 bin dolar gerekiyormuş. Benden kendisine
250 bin dolar göndermemizi istedi. Ne için, neden ko-
nusunda hiçbir açıklama yapmamıştı. Ben ise nedenini
sormaya gerek bile duymadım. Çünkü miktarı ne olursa
olsun, yönetim kurulumuzdan bir arkadaşımın bu tür-
den bir talebinin mutlaka geçerli bir gerekçesi olduğun-
dan en küçük bir kuşkum olmazdı.
RAHAT UYU SEVGİLİ TURAN ESEN
Kadim dostum, Holdingimizin Yönetim Kurulu Üyesi
ve Genel Koordinatörü Sevgili Turan Esen’i kaybettiği-
miz 7 Mart 2000 tarihi hayatımın en acı günlerinden bi-
314
20.12.2005 08:39:26
N-Carmikli.indd 314
N-Carmikli.indd 314 20.12.2005 08:39:26