Page 311 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

işe başlaması için görüşürken aramızda geçen konuş-

mayı bugün gibi hatırlıyorum.
Şakir Bey, 1985 yılında Aralık ayında Yargıtay üye-

liğinden ayrılmıştı ve bir ortak arkadaşımız aracılığıyla

biz onunla tanışıp birlikte çalışmayı konuşmuştuk. Şa-
kir Bey, sözleşme isteyip “Ücretim ne olacak? Süresi ne

olacak?” gibi sorular sormuştu. “Ben, üst yöneticilerim-
le sözleşme yapmam. NUROL var olduğu sürece birlik-

te çalışırız.” demiştim. Şakir Bey, avukat olarak girdiği
NUROL’da şimdi Yönetim Kurulu üyesi olarak çalışıyor.

Zaman ve mekan sınırı tanımadan bütün birikimini ve

enerjisini şirket için harcıyor. Günün hangi saatinde ve
dünyanın neresinde olursa olsun kendisine ihtiyaç duy-

duğumuz anda ihtiyaç duyduğumuz yerde oluyor.

Bugün birlikte çalıştığımız arkadaşlarımızla beraber-
leğimiz çok eski yıllara gider. Güven, kısa sürede oluşa-

bilecek birşey değil. İnsanlar yıllar içinde ilişkilerini pek

çok sınavdan geçiriyor ve o sınavların sonucunda gü-
ven denilen duygu ya oluşuyor ya da oluşmuyor.

Hiç unutmam; Ankaragücü başkanlığını yaptığım yıl-

lardı, İsviçre ve Suudi Arabistan’dan konuklarım vardı.
İstanbul’da bu konukları ağırlamam gerekiyordu. Şakir

Bey’den bizi bir eğlenceye götürmesini rica ettim. O,
bir dostu aracılığıyla 2005 yılı Ekim ayında vefat eden

eğlence dünyamızın en büyük ismi Fahrettin Arslan’a
ulaşıp Fahrettin Bey’in gazinosunda bize bir yer ayırt-

312

20.12.2005 08:39:26
N-Carmikli.indd 312 20.12.2005 08:39:26
N-Carmikli.indd 312