Page 307 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

te, sessiz. 50 saat yolculuk yapsak ben konuşmazsam o

tek kelime etmeden araba sürerdi. Yolda, sinirli oldu-
ğum zamanlar tesbih çektiğimi bilirdi. Onun için araba-

ya özel bir tesbih almıştı.

Kemal, asla alkol almazdı. Yorgun olduğunu hiç gör-
medim. Hep yola çıkmaya hazırdı. Araba kullanmadığı

zamanlar dinlenir, gecenin hangi saatinde ihtiyaç olursa
olsun dinlenmiş olarak direksiyon başına otururdu.

Hiç unutmam; Ali Rıza Çarmıklı Ağabey bir gün beni

İzmir’e çağırdı. O İstanbul’da, ben Ankara’dayım. İz-
mir’de buluşacağız. O uçakta yer buldu, ben bulama-

dım. “Gelemeyeceğim” dedim. Zaten yeni yoldan gel-
miştim ve çok yorgundum. Baktım, “Gelemeyeceğim”

deyince üzüldü. “Haydi” dedim Kemal’e; biz İzmir’e Ali

Rıza Ağabey’den önce ulaştık.
Sevgili Kemal, benim sessiz yol arkadaşım, nur için-

de yat!

KAPTAN KÖŞKÜ

NUROL’un kaptan köşkünde, yönetim kurulu başka-

nı olarak ben, başkan yardımcıları olarak da kardeşle-
rim Erol ve Oğuz bulunuyoruz. Şirketin rotasını çizen,

stratejik planlamaları yapıp stratejik kararları alanlar

Yönetim Kurulu’ndaki arkadaşlarımız Şinasi Büyüklü,
Hüsnü Doğan, Yaşar Dişlioğlu, Şakir Kaleli, Ahmet Pa-

şaoğlu ve oğlum Eyüp Sabri ile birlikte bizleriz.

308

20.12.2005 08:39:25
N-Carmikli.indd 308
N-Carmikli.indd 308 20.12.2005 08:39:25