Page 147 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

tiremeyip yarım bırakmıştır. Bırakıp gitmeyenler de sık

sık işlerinin başından uzaklaşıyorlardı. En yakında biraz
nefes alabilecekleri neresi varsa oraya gidiyor; içki, ka-

dın gibi eğlencelerde zaman öldürüyordu. Ben ise bir
taraftan Eleşkirt’teki işi bitirmeye çalışırken diğer yan-

dan da başka işler kovalıyor, başka ihalelere giriyor-

dum. Batı, bana alışkın olduğum Doğu’dan daha ilginç
geliyordu. Doğu’da bunalan müteahhitlerin biraz nefes

almak için arasıra eğlenceye gitmelerini anlayabiliyor-
dum da Batı’nın rahatlığı içinde keyfine ve zevkine düş-

kün olanları, eğlenceye işinden çok önem verenleri an-

layamıyordum.

MÜTEAHHİTLER FIKRALARA KONU OLDU

Hayatta hiçbir şey tek taraflı değil. Ne iyilik ne kötü-
lük. Bunu Adana’da bir sulama ihalesi için belge alma-

ya gittiğimde gördüm. Orada Muammer Aksoy ismin-
de bir Devlet Su İşleri Bölge Müdürü vardı. Onu öyle

bir anlatırlardı ki müteahhit olarak asla karşılaşmak is-
temezsiniz. “Müteaahitleri iflas ettiren, nefes aldırma-

yan, sert, nemrut bir adam.” “Kötünün kötüsü.” Her-

kes böyle söylüyor.
Ben onun yanına çıktım. “Demek” dedi, “buraya ge-

leceksiniz?” “Kısmetse.” dedim. “Eleşkirt’te iş yapıyorsu-

nuz.” dedi. Oradaki çalışmamı duymuş. “Buraya ge-
lirseniz çok mutlu olurum.” dedi. “Burada çalışmanız

148

20.12.2005 08:39:04
N-Carmikli.indd 148
N-Carmikli.indd 148 20.12.2005 08:39:04