Page 304 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

oğlu da şimdi bizimle çalışıyor. NUROL Dünyası der-

gimizde onunla bir röportaj yapmışlardı. “Patronları-
mızın bulunduğu bir toplantı masasının iki yanında

baba-oğul karşılıklı oturmanın gurununu anlatmak
mümkün değil.” demiş. En büyük dileği sorulduğunda,

“Nurol ailesini daima bulunduğu yerden daha yüksek-

lerde görmek en büyük dileğimdir.” demiş.
Mehmet’in o röportajda söylediği şu sözler, beni bu-

rada yarattığımız insan ilişkileri ve o ilişkilerin başarı-
mızdaki rolü konusunda ne kadar doğru düşündüğü-

me bir kez daha ikna etti ve çok mutlu oldum: “Ben,

NUROL Ailesi ile tanıştığımda 22 yaşındaydım. Burada
evlendim, burada çocuk sahibi ve torun sahibi oldum.

Sevdiklerimi kaybettiğimde yine buradaydım, yeni dost-

ları burada edindim. Maddi, manevi sahip olduğum
herşeyi burada buldum. Her zaman söylerim: Birinci

eşim Nurol, ikinci eşim Raziye diye.”

Bunlar benim için gurur verici şeyler. Birlikte çalıştı-
ğımız arkadaşlara bir aile olduğumuz hissini verebilmiş-

sek, yalnızca kendilerinin değil çocuklarının da gele-
ceğini burada görmelerini sağlayacak bir güven ortamı

yaratabilmişsek, sırtımızın yere gelmesi mümkün değil-
dir. NUROL’u hiç yoktan buralara getiren bu insanlar,

onu çok daha ilerilere taşıcaklardır. Bir şirket için orada

çalışan insanların işe ve şirkete karşı böyle hissetmele-
rinden daha büyük bir başarı garantisi olamaz.

305

20.12.2005 08:39:25
N-Carmikli.indd 305 20.12.2005 08:39:25
N-Carmikli.indd 305