Page 331 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 331
de iş yoktu. Mali açıdan çok sıkışık durumdaydık. İs-
tanbul’da Emlak Bankası’nın Atakent denen konut in-
şaatları vardı. İnşaatın yapılacağı arsanın ortaklarından
biri de Selim Edes’miş. Küçük ortak ama öyle bir proto-
kol yapmış ki müteahhit seçiminde rol oynuyor. Sıkışık-
lık içinde olduğumuz o günlerde bize, “10 bin konutu
siz yapın, bana da danışmanlık ücreti olarak şu kadar
para verin.” diye bir teklif getirdi. Arkadaşlarla konuş-
tuk. İşe gerçekten çok ihtiyaç duyduğumuz, son dere-
ce zor bir dönemimizdi. Ben, “Bu işten iyi koku almıyo-
rum.” diyerek girmeyi reddettim. Reddederken “koku
almak” ya da içimdeki bir histen başka birşey yoktu
dayandığım. Sonradan Selim Edes’in isminin karşıştığı
olaylar da kanıtladı ki hislerim beni yanıltmamış.
Aynen bazı değerlerimizin ve ilkelerimizin olduğu
gibi, hislerimizin de bize yaşadığımız hayatın ve tecrü-
belerimizin bir hediyesi olduğunu düşünürüm. Bu yüz-
den gerektiğinde onlardan da yararlanmalıyız. Ancak
hayatın size öğrettiklerini kayıt altına almazsanız, zama-
nı ve zemini geldiğinde onlardan yararlanmanız da zor
olacaktır. Tecrübelerimizden öğrendiklerimizi, yaşadı-
ğımız hayatın bize sağladığı bilgileri kayıt altına almak,
yazılı bir kültür geliştirmek, kişisel başarılarımız için de
şirketlerimizin başarısı için de önemlidir.
Dr. Bozkurt, “Kayıt sistemi geçmişten ders alarak sağ-
lıklı gelecekler yaratmak isteyen tüm toplumlar için ge-
332
20.12.2005 08:39:28
N-Carmikli.indd 332
N-Carmikli.indd 332 20.12.2005 08:39:28