Page 176 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Ortaklığı bozma nedenlerini ertesi gün anladık. Me-

ğer onlara kaldığımız otelin adını ve adresini verince
işin rengi değişmiş. Bunlar demişler ki, “Bizimle bu iş-

leri yapacak bir işadamı, gelip Şanzelize’de üçüncü sı-
nıf bir otelde kalmaz”. Ne yaparsın? Yapacak hiçbir-

şey yok. Orada ağzımızla kuş tutsak artık adamları ikna

edemeyiz. Biz döndük, Türkiye’ye geldik. Gümrükten
geçtik. Eve geldim. Hanıma dedim ki, “Şu valizde hedi-

yeler var.” Açtı, baktı ki valiz boş. İçinde işe yarar hiç-
birşey yok. Valizdekileri İtalya’da çalmışlar. Hanım çok

üzüldü. Ama benim gözümün valizi, hediyeyi görecek

hali yok. Kaldığımız otel yüzünden koca işi kaybediyo-
ruz.

Ertesi gün derhal Fransa Büyükelçiliği’ne telefon et-

tim. Randevu alıp gittim. Kendimi tanıttım. Yaptığımız
işleri anlattım. Bizim Paris Büyükelçiliği aracılığı ile de

o tarihteki kambiyo rejimimizi Fransız ortaklara anlat-
tırdık. Ankara’daki büyükelçiliklerini araya sokup onla-

rı buraya davet ettik. Adamlar geldiler; şirketimizi, bizi
tanıdılar. Misafirimiz oldular. Bir Türk işadamı hakkın-

da yurtdışında kaldığı otele bakarak karar verilemeye-

ceğini öğrendiler. Bizimle ortaklık sözleşmesini imzala-
yıp gittiler.

Biz, bu Fransız ortağımızla birlikte ihaleye girdik. O

zaman Süleyman Bey başbakan. Süleyman Bey’le de
her zaman çok yakın bir dostluğumuz olmuştur. Kendi-

177

20.12.2005 08:39:08
N-Carmikli.indd 177
N-Carmikli.indd 177 20.12.2005 08:39:08