Page 175 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

KALDIĞIMIZ OTEL ORTAKLIK BOZDURDU

İşte biz de Fransa’ya iş ortağı bulmaya giderken pa-
rasal olarak bu durumdaydık. Olan paraların bir kısmı

da İtalya’da harcandı. Biz Avusturya’ya da uğrayıp ora-

dan Paris’e geçtik. Cebimizde kalan paraya baktık. Şan-
zelize’de ahşap küçük bir otelde kalmaya karar verdik.

Daha lüks bir otele yerleşsek parasız kalıp rezil olma ris-

ki var. Neyse, biz o bulduğumuz firmaya gittik. Tam ran-
devu saatimizde bizi bekliyorlardı. Bizi çok iyi karşıladı-

lar. Oturduk, konuştuk. Ortaklık müzakerlerinde bütün
ayrıntılar ele alındı. Protokol hazırlandı. Karşılıklı teşek-

kür ettik. Dediler ki, “Ortaklık onuruna bir yemek ver-
mek istiyoruz akşam. İmzayı da orada, yemekte atarız.

Yemek için sizi akşam saat sekizde otelinizden alırız.”

Biz herşey bittiği için son derece mutluyuz. Çıktık
randevu saatine kadar keyifle gezdik. Saat yedibuçuk-

ta otele geldik. Odalarımıza çıkıp hazırlandık. Tam saat

sekizde aşağı indik. Yeni ortaklarımız bizi gelip alacak-
lar. Resepsiyondan bize bir not verdiler. Ortaklar yok,

notları var. Ercüment Bey mesajı okudu. İkimiz de do-

nup kaldık. Ben beynimden vurulmuşa döndüm. Biz,
döviz bulmak için o kadar uğraşmışız. Binbir zorluğa

katlanıp Paris’e kadar gelmişiz. Oturmuş konuşmuş,
bütün detaylarda anlaşmışız. Protokolümüzü de hazır-

lamışız. İş imzaya kalmış. Adamlar diyor ki, “Biz sizinle
ortaklık yapamayız.” Ortaklığı bozuyorlar yani.

176

20.12.2005 08:39:07
N-Carmikli.indd 176
N-Carmikli.indd 176 20.12.2005 08:39:07