Page 269 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

Tansu Hanım’la ilk kez bir resepsiyonda ayak üstü

birkaç cümle konuştuk. Onun genel başkan yardımcı-
sı Hasan Ekinci vardı. Beni Tansu Hanım’a o tanıştırdı.

“İşte, Nurettin Çarmıklı.” dedi. Tokalaştık. O an söyle-
diğini hiç unutmam; bana dönüp “İstanbul Çarmıklısı

mı?” dedi. “Hayır” dedim “Ben Ankara Çarmıklısıyım.”

Elimi bıraktı, gitti.
Daha sonra Erbakan’la koalisyon döneminde başba-

kan yardımcısı iken bir kez Ankara Bilkent’teki evine
kahvaltıya davet etti. Şakir Kaleli Bey’le birlikte gittik.

Giderken de aramızda “Bu işte bir yanlışlık olmasın.”

diye konuşuyoruz. Çünkü günlerden 30 Ağustos ve bir
başbakan yardımcısının herhalde resmî törenlerde bu-

lunması gerekir. Ancak herşey o kadar kesin ki bizi

30 Ağustos günü sabah saat 09:00’da kahvaltıya davet
etti. Randevu günü ve saati kesin. Eve gittiğimizde gör-

dük ki Tansu Hanım yok. Meğer bizi davet ederken 30
Ağustos’u unutmuş. Sabah törenlere giderken de mut-

laka kendisini beklememizi söylemiş. İki saat bekledik.
Saat 11:00’de geldi de ancak kahvaltıya oturabildik.

Salima Tatil Köyü’nün yerini 20 milyon dolara Vakıf-

lar Bankası’ndan almıştım. Bir başka işadamı daha ora-
ya talipti ve “12.5 milyon dolardan fazla etmez.” di-

yordu. Biz 20 milyon dolar verip alınca Başbakan Çiller

o işadamı adına devreye girdi. Vakıflar Bankası Genel
Müdürü Gültekin Bey’i arayıp o firma, NUROL’a 1 mil-

270

20.12.2005 08:39:20
N-Carmikli.indd 270
N-Carmikli.indd 270 20.12.2005 08:39:20