Page 15 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 15
daha çok sarılmıştı... Dursun Akçam’ın herkesin önün-
deki iğneli takılmalarına da ses çıkarmıyordu patron...
İyi günde kötü günde bağlarını koparmayı düşünme-
mişti iki dost... Bu yazıyı yazmama neden de geride ka-
lan dostun verdiği gazete ilanı oldu...”
Yeni Şafak’ta adım anılmadan yayınlanan bu yazıdan
iki yıl sonra 12 Eylül 2005 tarihinde, bu kez soldaki bir
gazetede yine adımdan söz edilmeden bir yazı yayınlan-
dı. Birgün gazetesindeki köşe yazısında, aynı zamanda
hapishane arkadaşım olan L. Doğan Tılıç şöyle yazmıştı:
“Adı Sabit’ti. Dağ gibi bir adamdı. Milli güreşçiydi.
Bir gecekondu operasyonunda evinde silah bulmuşlar.
Üye yapıldığı örgütün adını bile söyleyemezdi. Hava-
landırma saatlerinde birini omzuna alır, öylece koşa-
rak formunu korumaya çalışırdı. ‘Makarnayı yoğurtla
yerseniz kilo yapmaz’ der, karavananın dibini kazırdı.
Yoksuldu. Dışarıda karısı açtı. ‘Açlıktan kötü yola dü-
şer mi?’ diye kahrolurdu. Koca adam, sara nöbetleriy-
le sarsılmaya başladı. Kendi de gönlü de zengin iyi bir
insan ona yardım etti. Pehlivan içerdeyken ona iş ver-
di. Karısı her ay gidip maaşını aldı. Pehlivan, o günleri
unutmuş mudur acaba?
Adı... Önemli değil. Ülkenin önemli işadamlarından
biriydi. Bizim düzen deyip değiştirmek istediğimiz şeyin
merkezindeydi. Ama insan gibi insandı, Pehlivan’ın ka-
buslarına son veren adamdı. Doğu’dan Batı’ya memle-
16
20.12.2005 08:38:48
N-Carmikli.indd 16
N-Carmikli.indd 16 20.12.2005 08:38:48