Page 237 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim
P. 237
çok ters geliyordu. 1980’lere gelene kadar Türkiye’de
ciddi anlamda rüşvet diye bir şey yoktu. En azından bi-
zim sektörde yoktu. Biz hep imkansızlıklar içinde çalışı-
yorduk. Birlikte yemek içmek, eğlenceye gitmek vardı.
İşverenlerle müteahhitler arasında yemekli iş görüşme-
leri olurdu. Ama para yoktu. Bir işi almak, devlette biri-
ne bir iş yaptırmak için para vermek zinhar yoktu. Bun-
lar, şu meşhur “Benim memurum işini bilir.” sözüyle
birlikte konuşulur oldu.
Yurtdışının koşulları ise bambaşkadır. Suudi Arabis-
tan’da mesela ancak vekiller aracılığı ile iş yapabilirsi-
niz. Suudi vatandaşı olan vekiller, sizinle Suudi devleti
arasındaki iş ilişkisini sağlar ve yürütürler. O ilişkilerin
nasıl yürüdüğünü bir onlar, bir de Allah bilir. Her ülke-
nin koşulları, iş yapma biçimleri farklıdır. Yurt dışında
hiçbir zaman Türkiye’deki gibi rahat çalışamazsın. İliş-
kilerin sınırlıdır. Senin için bilinmeyenler çok fazladır.
Bunlar riski artırır. Onun için kendini işe verecek, işi bir
an önce bitirip oradan çıkmaya gayret edeceksin.
1980’ler boyunca biz bu tecrübeleri edindik. 1990 yı-
lına gelindiğinde NUROL İNŞAAT, kendi sektöründe
uluslararası alanda da bir öncü rol edinmişti. Bu yıldan
itibaren uluslararası faaliyetlerimizi yüzde 50 hisse payı
ile sahibi bulunduğumuz MENSEL A.Ş. aracılığıyla Rus-
ya Federasyonu ve Bağımsız Devletler Topluluğu üyesi
diğer ülkelere yönelttik. Sovyetler Birliği’nin dağılması
238
20.12.2005 08:39:16
N-Carmikli.indd 238 20.12.2005 08:39:16
N-Carmikli.indd 238