Page 257 - Nurettin Çarmıklı Babama Söz Verdim

sana bunu mahsus yaptım.” dedi. “Zaten Amerikalı-

lar’a randevuyu verdim.” dedi. “Efendim” dedim, “Ran-
devuyu onlara vermeniz önemli değil. Siz, randevuyu

bana verecekseniz. Ben de onlara diyeceğim ki, ‘Gelin,
Başbakan’dan randevuyu aldım’.”

Turgut Bey güldü. “Sen” dedi, “Bizden uzak duru-

yorsun. Bizi hiç aramıyorsun. Ben de sana mahsus
böyle davrandım.” Turgut Bey’in uçak seyahatleri de

çok keyifli olurdu. Uçakta herkesle ilgilenir, tek tek ko-
nuşurdu. Bir Irak seyahatinde, bana yine aynı şekilde

serzenişte bulundu. “Nurettin, sen benden neden kaçı-

yorsun?” dedi. “Sayın Başbakanım, ben sizden kaçmı-
yorum.” dedim. “Size ulaşamıyorum. Etrafınız o kadar

dolu ki işi olan da var, olmayan da var. Girmek müm-

kün değil.” O gün çok üzüldü. Uçakta uzun süre ko-
nuştuk.

KONUTTA TAVUKLU GECE YARISI SOHBETİ

Bir gece saat 01:00’i geçmiş 01:30’a geliyor, evde te-

lefon çaldı. Dediler ki, “Turgut Özal konutta, sizi bek-
liyor.” O saatte olacak şey değil. İnanamadım ama işin

şakası yok. Hemen Erol’a ve Oğuz’a telefon açtım. “Oğ-
lum” dedim, “Başbakan konuta çağırıyor. Ben gidi-

yorum. Haydi siz de gelin, ne olur ne olmaz.” Erol’la

Oğuz da geldiler. Biz konuta gittik. Baktık ki gerçekten
bizi bekliyor.

258

20.12.2005 08:39:18
N-Carmikli.indd 258 20.12.2005 08:39:18
N-Carmikli.indd 258